อ่านต่อ “หลักการจำ Comparatives and superlatives Part 1/2”
Superlatives
เราจะใช้การเปรียบเทียบขั้นสุดเพื่อบ่งบอกว่า คนหรือสิ่งของนั้นๆ แตกต่างที่สุดอย่างไรเมื่อเทียบกับคนหรือสิ่งของที่อยู่ในหมวดหมู่เดียวกัน ตัวอย่างเช่น
Paris is the most beautiful city I’ve ever seen.
นั่นหมายความว่า ฉันได้ไปเห็นมาหลายเมืองแล้ว และฉันคิดว่าปารีสเป็นเบอร์หนึ่งในด้านความสวยงาม
การเปรียบเทียบขั้นสุดมีวิธีการใช้ 2 วิธีเมื่อเราต้องการบอกว่าคนหรือของนั้นๆ เหนือกว่าที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกันในหมวด เราจะใช้ ‘the most’ เวลาที่คุณต้องการจะบอกว่าบอกว่าคนหรือสิ่งของนั้นๆ ด้อยกว่าเมื่อเทียบกันในหมวด เราจะใช้ ‘the least’
The most
เช่นเดียวกับการเปรียบเทียบของสองอย่าง เราจะใช้ ‘the most’ ในวิธีต่างๆ กัน ขึ้นอยู่กับความยาวของคำขยายคำนาม
1. สำรับคำขยายที่มีขนาดยาว
ถ้าคำขยายคำนามคำนั้นมีสองพยางค์หรือมากกว่านั้น เราจะใช้ ‘the most’ วางไว้หน้าคำขยายเพื่อสร้างเป็นรูปประโยคขั้นสุด ตัวอย่างเช่น
She’s the most determined candidate we’ve seen today.
It’s the most difficult part of my job.
This is the most successful year the company’s ever had.
2. –est สำหรับคำขยายคำนามขนาดสั้น
ถ้าคำขยายคำนามคำนั้นมีแค่พยางค์เดียว หรือมีสองพยางค์ แต่พยางค์ที่สองเป็นเสียง –y เราจะเติม –est เพื่อสร้างรูปประโยคที่แสดงถึงการเปรียบเทียบขั้นสุด ตัวอย่างเช่น
It’s the shortest route to the stadium.
เช่นเดียวกับ comparatives ถ้า adjective คำนั้นลงท้ายด้วยเสียงสระและพยัญชนะ (เช่น ‘sad’) เราต้องใส่ตัวอักษรตัวสุดท้ายของคำเพิ่ม ตัวอย่างเช่น saddest, fittest, hottest
3. คำขยายแสดงขั้นสุดแบบพิเศษ
Adjective ตัวเดียวกันที่มีรูปพิเศษเวลาใช้เปรียบเทียบระหว่างของสองสิ่ง เมื่อนำมาเปรียบเทียบเป็นขั้นสุดก็ต้องใช้รูปพิเศษเช่นกัน
- good – best
- bad – worst
- far – furthest (U.K. English) farthest (US English)
- fun – fun
ตัวอย่าง That was the most fun I’ve had in a long time!
The least
เราใช้ ‘the least’ เพื่อบอกว่าบางคนหรือบางสิ่งมีคุณลักษณะ ขนาด หรือคุณภาพที่ด้อยกว่าคนหรือของในหมวดหมู่เดียวกัน วิธีการใช้คือวาง ‘the least’ ไว้หน้า adjective ตัวอย่างเช่น
Cleaning the floor is my least favorite type of housework.
