เคยได้ยินคำว่า “ทรรป” ไหม จริงๆแล้วคำนี้มีบัญญัติในพจนานุกรมราชบัณฑิตยสถาน ซึ่งมีความหมายว่า ความโง่, ความเซ่อ, ความโอ้อวด, ความเย่อหยิ่ง งงล่ะสิไม่เคยได้ยินใช่ไหม นี่ขนาดภาษาไทยด้วยกันเนี่ยนะเรายังไม่เคยได้ยินเลย ในขณะเดียวกันในภาษาอังกฤษเราก็มีคำศัพท์ที่ตัวเจ้าของภาษาเองก็งงเหมือนกันว่าเอ๊ะมีคำนี้ด้วยหรอ มาดูกันเลยดีกว่าว่าจะมีคำว่าอะไรบ้าง
1. Kerfuffle (เคอะเฟอะเฟิล)
Kerfuffle (คำนาม) มีมาตั้งแต่ต้นปี 1800 มีแนวคิดเกี่ยวกับที่มาของภาษาอังกฤษ มันอาจจะมาจากภาษาเกลิคสก็อตหรือจากเซลติกไอริชซึ่งเป็นภาษาที่ใช้ในอดีตในสกอตแลนด์และไอร์แลนด์ ซึ่งความหมายของมันก็คือ ความโกลาหลหรือเอะอะ โดยเฉพาะอย่างยิ่งจากเหตุการณ์ที่เกิดจากความคิดเห็นที่ขัดแย้งกัน
ตัวอย่างเช่น
- “there was a kerfuffle over the chairmanship”
มันมีความโกลาหลนอกเหนือเหนือจากตำแหน่งประธาน
2. Hullabaloo (ฮัลลาบาลู)
คำนี้นั้นเอาจริงๆแล้วเป็นคำที่ฟังดูเหมือนมีความหมาย แต่จริงๆแล้ว ฮัลลาบาลู (คำนาม) มันเอาไว้อธิบายเสียงที่ดัง หรือเสียงที่ตะโกนที่ผู้คนทำเวลาโกรธ จริงๆคำนี้เป็นคำที่มีมานานแล้ว เป็นส่วนหนึ่งของภาษาอังกฤษตั้งแต่กลางศตวรรษที่ 18 นู้นแหนะ
3. Cacophony (เค่อะคาฟเฟ่อะนิ่)
และอีกหนึ่งคำที่เกี่ยวข้องกับเสียง cacophony (นาม) เป็นเสียงผสมของเสียงที่น่าสยดสยอง ลองนึกภาพเสียงนกหวีด ระฆังปลุกดังขึ้น และเด็ก ๆ กรีดร้อง มีหลายๆเสียงที่ผสมกันปนกันไปหมด คุณอาจรู้อยู่แล้วว่าคำที่ลงท้ายด้วย phone หรือ phony นั้นเกี่ยวข้องกับเสียงในทางใดทางหนึ่ง
เสียง Cacophony มาจากคำภาษากรีกที่สร้างขึ้นจาก kacos(ไม่ดี) และ phone(เสียง) เข้าสู่ภาษาอังกฤษในช่วงกลางปี 1600 ซึ่งมันก็แปลว่าเสียงที่ไม่ดีเป็นเสียงรบกวนที่ปนเปกันและผสมกันมั่วไปหมด
4. Ragamuffin (แหร่กก่ะมัฟเฟิ่น)
Ragamuffin (นาม) มาจากภาษาอังกฤษที่ใช้ในยุคกลาง คุณคงเคยได้ยินคำว่า rag ใช่ไหม ที่มีความหมายว่าผ้าเก่าสกปรกหรือความสกปรก เพราะงั้น Ragamuffin เป็นคนที่สวมเสื้อผ้าสกปรกหรือเป็นคนสกปรก เสื้อผ้าที่เหมือนกับผ้าขี้ริ้วอะไรประมาณนี้ มักใช้สำหรับเด็ก และบางครั้งก็อาจจะใช้เพื่ออธิบายกับสัตว์ที่ดูสกปรก หรือมีลักษณะสกปรกนั่นเอง
- “I send my children to school dressed smartly, and they come home like little ragamuffins!”
ฉันส่งเด็กๆไปโรงเรียนแล้วแต่งตัวให้อย่างเรียบร้อยเลย และพอพวกเขากลับมาบ้านนั้นกลับแต่งตัวสกปรกเหลือเกิน
5. Whippersnapper (วิปเปอร์สเเนปเปอร์)
เป็นคำที่เอาไว้อธิบายถึงคนหนุ่มสาวที่ไม่มีประสบการณ์ ถือว่าเป็นคนอวดดีหรือมีความมั่นใจมากเกินไป หรือมั่นหน้ามั่นโหนก ถึงแม้ว่าคำนี้จะค่อนข้างล้าสมัยไปแล้วในปัจจุบัน แต่ถ้าคุณพูดคำนี้ขึ้นมามันก็จะทำให้ผู้คนยิ้มอย่างแน่นอน เพราะว่าคำนี้เป็นส่วนหนึ่งของภาษาอังกฤษตั้งแต่ศตวรรษที่ 17 และเป็นส่วนผสมของสองคำ คำหนึ่งหมายถึงคนเกียจคร้าน ผู้ไม่มีความทะเยอทะยาน และอีกคำหนึ่งใช้สำหรับคนหนุ่มสาวที่อาศัยอยู่ตามท้องถนนและทำสิ่งที่ไม่ดี เช่น การขโมยและการหลอกลวงผู้คน คำนี้ก็เป็นคำด่าดีๆนี่เองเท่าที่ดูมา 5555 แต่ด่าแบบผู้ดีด่าแบบอังกฤษหายากนะ
แต่เอาจริงๆแล้วคำนี้ความหมายเปลี่ยนไปเยอะอยู่ในปัจจุบัน และทุกวันนี้ใช้สำหรับคนหนุ่มสาวที่มั่นใจเกินไป มีความหน้าด้านเล็กน้อย 555 เป็นคำที่เอาไว้เรียกเด็กขี้สงสัยที่ไม่สามารถหยุดตั้งคำถามและจับผิดพ่อแม่อยู่ตลอดเวลา หมายถึงประสบการณ์ยังน้อยแต่คอยจับผิดผู้ใหญ่ อะไรประมาณนี้
6. Poppycock (ป๊อปปี้ค่อก)
เอิ่ม อย่าเพิ่งคิดไปไกลกับคำนี้นะ จริงๆภาษาอังกฤษคำนี้แปลว่า nonsense ซึ่งหมายถึง คำพูดหรือคำเขียนที่ไม่มีความหมายหรือไม่มีเหตุผล เคยไหม ฟังใครบางคนที่พยายามพูดถึงอะไรบางอย่างที่ตัวคนนั้นเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตัวเองกำลังพูดถึงเรื่องอะไรอยู่ แต่ก็ยังยืนยันที่จะพูดต่อไป นั่นเเหละ เค้ากำลังพูด poppycock อยู่ ซึ่งคำว่า poppy ไม่ได้มีความหมายเกี่ยวกับดอกไม้แต่อย่างใด หรือ cock ก็ไม่ได้มีความหมายเกี่ยวกับอวัยวะส่วนหนึ่งในร่างกายของผู้ชายเหมือนกัน รู้นะว่าแอบคิดลึก 555
Poppycock จริงๆ แล้วมาจากคำว่า pappekak ในภาษาดัตช์ ซึ่งทำมาจาก pap (soft) และ kak (poop!) เป็นส่วนหนึ่งของภาษาอังกฤษตั้งแต่ช่วงปี 1800
- A: “Hey, did you know that if you keep your eyes open when you sneeze
your eyes will fly out?”
A: นี่ คุณรู้ไหมว่าถ้าเกิดว่าคุณลืมตา แล้วคุณจะจามไปด้วย ตาของคุณจะหลุดออกจากเบ้าเลยนะ
- B: “What a load of poppycock!”
B: คุณช่างพูดอะไรไร้สาระไม่มีเหตุผลอย่างนี้
เอาล่ะค่ะเป็นยังไงกันบ้างเอ่ย ถ้ามีใครเคยได้ยินคำไหน เคยใช้คำไหนกันมาบ้างแล้ว ลองมาแชร์กันได้นะคะ
ผู้เขียนบทความ คุณ Supasiri Ananrujirakun