เมื่อแรกเริ่มหรือก่อนที่จะลงมือปฏิบัติจริง ในการฝึกพูดภาษาอังกฤษนั้น หลายๆคนไม่กล้าแม้แต่จะคิดด้วยซ้ำ เพราะมันมีเหตุผลหลายประการที่เหนี่ยวรั้งพวกเขาเอาไว้
1. คำศัพท์
หลายๆคนมักจะกังวลว่า เวลาที่ต้องพูดกับเจ้าของภาษาหรือชาวต่างชาติในสถานการณ์จริงแล้ว จะนึกคำศัพท์ไม่ออก หรือไม่ก็รู้คำศัพท์มากเกินไป จนไม่รู้จะเลือกใช้คำไหน
อย่างที่เราเคยบอกไปแล้วว่า…
การฝึกพูด แตกต่างจาก การฝึกสนทนา
หากคุณจะฝึกสนทนาหรือพูดคุยแบบเป็นทางการกับเจ้าของภาษาหรือชาวต่างชาติ คุณควรจะรู้คำศัพท์มากกว่า 300 คำขึ้นไป เพื่อที่จะช่วยให้การสนทนาดำเนินไปด้วยดี
อย่างไรก็ตาม หากคุณเพียงแค่ต้องการฝึกพูดหรือเจรจาเป็นช่วงสั้นๆ กับเจ้าของภาษาหรือชาวต่างชาติ อย่าลืมว่า คุณสามารถใช้ภาษามือประกอบการพูด เพื่อช่วยให้อีกฝ่ายเข้าใจได้
การฝึกพูดถือเป็นจุดเริ่มต้นของการฝึกสนทนา ดังนั้น หากคุณยังไม่ปล่อยวางความวิตกกังวลเรื่องการใช้คำศัพท์ ก็จะส่งผลให้ไม่สามารถพัฒนาไปสู่ขั้นตอนถัดไปได้
2. แกรมมาร์
นอกจากเรื่องของคำศัพท์แล้ว หลายๆคนที่กำลังจะเริ่มฝึกพูดภาษาอังกฤษ ยังมักจะห่วงพะวงในเรื่องของการพูดให้ถูกต้องตามหลักแกรมมาร์ด้วย จึงทำให้พวกเขาติดอยู่กับที่
ที่จริงแล้ว ผู้ที่เป็นเจ้าของภาษาหรือชาวต่างชาติส่วนใหญ่นั้น ให้ความสำคัญกับ ‘ความเข้าใจ’ มากกว่าเรื่องของแกรมมาร์ พูดง่ายๆ คือ พวกเขาเน้นผลลัพธ์ในทางปฏิบัติมากกว่าทฤษฎี
ดังนั้น การที่คุณ ซึ่งใช้ภาษาอังกฤษเป็นภาษาที่สองนั้น พูดผิดหลักแกรมมาร์เพียงเล็กๆน้อยๆ ผู้ที่เป็นเจ้าของภาษาหรือชาวต่างชาติส่วนใหญ่จะไม่ค่อยถือสา ขอเพียงสื่อสารให้เข้าใจได้
นอกจากนี้ ข้อเท็จจริงก็คือว่า แม้แต่ผู้คนในประเทศเจ้าของภาษาเอง ก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องของแกรมมาร์กันมากมายอย่างที่คิด บ่อยครั้งเวลาที่เราดูรายการโทรทัศน์หรือทีวีโชว์ รวมถึงภาพยนตร์และซีรี่ส์จากประเทศเจ้าของภาษา เรายังอาจนึกว่า พวกเขาพูดผิดหลักแกรมมาร์เสียเองเลย แต่ที่จริงแล้ว พวกเขาตั้งใจพูดออกมาเช่นนั้นต่างหาก
ตัวอย่างเช่น
แทนที่จะพูดว่า “He doesn’t….”
คุณอาจจะได้ยินเจ้าของภาษาพูดว่า “He don’t….”
3. ความกลัว
นอกจากเรื่องของคำศัพท์และแกรมมาร์แล้ว หลายๆคนที่กำลังจะเริ่มฝึกพูดภาษาอังกฤษ ยังมักจะกลัวนั่นกลัวนี่ เยอะแยะไปหมด และหนึ่งในความกลัวเหล่านั้นก็คือ กลัวว่าตัวเองจะต้องอับอายขายขี้หน้า นั่นเอง ซึ่งก็ถือว่าเป็นเรื่องที่พอเข้าใจได้
อย่างไรก็ดี มีคำกล่าวอันโด่งดังอยู่ประโยคหนึ่งว่า….
“สิ่งเดียวที่เราควรจะกลัว ก็คือ ‘ความกลัว’ นั่นเอง”
ดังนั้น จงปล่อยวางความกลัวทั้งปวงลงเสีย เพราะความผิดพลาดหรือล้มเหลว ก็ยังดีกว่าการไม่เริ่มทำสิ่งใดเลย
